وقتی دندان‌ها upright هستند (شکل 53-2) در قوس کوچکتری قرار می‌گیرند تا وقتی که تاج آن‌ها مزیالی می‌شود (شکل 54-2). هر قدر تاج بیشتر مزیالی بشود در قوس بزرگتری قرار می‌گیرد.
شکل 53-2: Upright بودن قدامی‌ها باعث می‌شود تا در قوس کوچکتری قرار بگیرند
شکل 54-2: وقتی قدامی‌ها به tip صحیح برسند در قوس بزرگتری قرار می‌گیرند
میزان Tip در براکت‌های روش MBT در شکل 55-2 نشان داده شده است.
براکت‌های قدامی‌های بالا (سانترال، لترال و کانین) در سمت چپ و راست مجموعاً 40 درجه Tip دارند در حالی که Tip براکت قدامی‌های پائین در سمت چپ و راست در مجموع 6 درجه است. به این دلیل قدامی‌های بالا نسبت به قدامی‌های پائین در قوس بزرگتری قرار می‌گیرند. همان‌طور که از صفحات قبلی به یاد دارید به خاطر تورک و تناسب سایز دندان‌ها عمدتاً در انتهای درمان اورجت کم خواهید داشت، لذا با تغییراتی که در Tip براکت‌ها داده‌اند مقداری اورجت خواهید ساخت تا برای مشکل اورجت نیاز به استریپ زیاد دندان‌ها نداشته باشند
شکل 55-2: میزان tip تعبیه شده در MBT
پس نتیجه می‌گیریم که سه مورد زیر برای ساختن اورجت در انتهای درمان زمانی که کانین‌ها کلاسI شدند نقش دارند:
• تورک انسیزورها
• تناسب بین سایز دندان‌ها
• Tip قدامی‌ها
Tip قدامی‌ها به نفع ساختن اورجت است در حالی‌که دو مورد اول باعث کم شدن اورجت می‌شود. پس همیشه در ابتدای درمان آنالیز بولتون را انجام دهید. اگر عدم تناسب (بزرگی قدامی‌های پائین یا کوچکی قدامی‌های بالا) را دیدید دو کار انجام دهید:
الف) استریپ قدامی‌های پائین
ب) بازسازی تاج لترال بالا (این حالت در بیماران کشیدنی مقدور است و در غیر کشیدنی‌ها معمولاً قابل انجام نیست)
وقتی از تناسب دندان‌ها مطمئن شدید کار درمان را شروع می‌کنید تا به پایان درمان برسید. در انتهای درمان اگر باز با کمبود اورجت روبرو شدید حتماً به خاطر تورک انسیزورها می‌باشد و راه درمان آن استفاده از سیم‌های جدید با 20 درجه تورک است.
Tip براکت خلفی‌ها در روش MBT ارتباطی به مبحث کنونی (داشتن اورجت نرمال) ندارد اما دانستن آن خالی از لطف نیست.
علت اینکه پرمولرهای بالا را با tip صفر درجه ساختهاند این است که در وضعیت upright قرار بگیرند و در حرکات طرفی از بین پرمولرهای پائین رد بشوند.
پرمولر و مولرهای پائین را با tip دو درجه ساختهاند تا قدری تاج مزیالی بشود. درصد زیادی از بیماران شما کلاسII هستند و مزیاله شدن تاج خلفی‌های پائین در رسیدن به اکلوژن کلاسI کمک می‌کند. از طرف دیگر در بیماران کلاسI هم وقتی پرمولرها کشیده می‌شوند خلفی‌های بالا (به‌خاطر داشتن استخوان اسفنجی و اینکه قدامی‌های بالا ریشه بزرگتری نسبت به قدامی‌های پائین دارند) بیشتر از خلفی‌های پائین مزیاله می‌شوند، لذا در انتهای درمان قدری کلاسII می‌شود. به همین دلیل خلفی‌های پائین را با tip بیشتری نسبت به بالا ساختهاند تا رسیدن به اکلوژن کلاسI خلفی راحت‌تر باشد.
اگر به درمان بیمار متمایل به کلاسIII مشغول شدید بهتر است که براکت کانین و پرمولرهای پایین سمت چپ را برای سمت راست و سمت راست را برای سمت چپ بچسبانید تا tip آن‌ها منفی و تاج را دیستاله کند تا به اکلوژن کلاسI زودتر برسید.
Tip کانین بالا را 8 درجه ساختهاند تا تاج مزیاله و روی کانین پایین اورلپ بدهد. بدین صورت در حرکات طرفی با کانین پایین تماس مناسبی خواهد داشت تا به اکلوژن کاسپید رایز برسید.