در یک اکلوژن 3.5mm کلاسII (شکل 123-2) وقتی پرمولر پایین کشیده شود خلفی‌های پایین حدود نیم کاسپ (3.5mm) جلو می‌آیند (شکل 124-2)، پس خلفی‌های بالا اصلاً نباید جلو بیایند تا رابطه کلاسI حفظ شود (شکل 125-2). بنابراین از مینی اسکرو استفاده کنید و باید تمام نیروها را به آن اعمال کنید.
شکل 123-2: اکلوژن نیم کاسپ کلاسII
شکل 124-2: پرمولر پایین کشیده شده و فضا بسته شده است و خلف پایین نیم کاسپ حرکت مزیالی نموده و اکلوژن را کلاسI نمود.
شکل 125-2: پرمولر بالا کشیده شد و چون باید اکلوژن کلاسI تمام بشود، لذا خلف بالا اصلاً نباید حرکت مزیالی نماید پس نیاز به مینی اسکرو دارد.
در یک اکلوژن 5mm کلاسII (شکل 126-2 و 127-2) وقتی پرمولر پایین کشیده شود خلفی‌های پایین حدود نیم کاسپ (3.5mm) جلو می‌آیند (شکل 128-2). اگر خلفی‌های بالا اصلاً جلو نیایند باز به رابطه کلاسI نمی‌رسید (شکل 129-2 و 130-2).
شکل 126-2: اکلوژن 5mm کلاسII
شکل 127-2: اکلوژن 5mm کلاسII
شکل 128-2: پرمولر پایین کشیده شده و فضا بسته شده است و خلف پایین نیم کاسپ حرکت مزیالی نموده ولی اکلوژن هنوز 1.5mm کلاسII است.
شکل 129-2: پرمولر بالا کشیده شد و چون باید اکلوژن کلاسI تمام بشود، حتی اگر خلف بالا اصلاٌ حرکت مزیالی به کمک مینی اسکرو ننماید، باز اکلوژن کلاسI نمی‌شود.
شکل 130-2: در 5mm کلاسII، وقتی از دو فک می‌کشیم نتیجه درمان را یک کاسپ کامل کلاسII نمی‌توانیم تمام کنیم.
در یک اکلوژن 7mm کلاسII (شکل 131-2) وقتی پرمولر پایین کشیده شود خلفی‌های پایین حدود نیم کاسپ (3.5mm) جلو می‌آیند (شکل 132-2). اگر خلفی‌های بالا اصلاً جلو نیایند باز به رابطه کلاسI نمی‌رسید (شکل 133-2).
شکل 131-2: اکلوژن 7mm کلاسII
شکل 132-2: پرمولر پایین کشیده شده و فضا بسته شده است و خلف پایین نیم کاسپ حرکت مزیالی نموده ولی اکلوژن تازه نیم کاسپ کلاسII است.
شکل 133-2: پرمولر بالا کشیده شد و چون باید اکلوژنI تمام بشود، حتی اگر خلف بالا اصلاٌ حرکت مزیالی به کمک مینی اسکرو ننماید، باز اکلوژن کلاسI نمی‌شود.
در 5mm و 7mm کلاسII که مجبور به کشیدن از پایین هستید باید با جراحی کار تمام شود. در چنین شرایطی روش کار قدری فرق می‌کند.
در این بیماران معمولاً بالا را پروترود می‌کنند تا مرتب شود. طبق جدول VTO باید از پایین بکشید (شکل 134-2) و آن‌ها را مرتب کنید. (شکل 135-2). بدین صورت اورجت بیمار بیشتر می‌شود (Decompensation) و آماده اتاق عمل می‌گردد. جراح مندیبل را به جلو می‌آورد تا هم روابط مولری درست گردد و هم اورجت نرمال شود (شکل 136-2).
شکل 134-2: وقتی در اکلوژن 5mm و 7mm کلاسII بخاطر جدول VTO مجبور به کشیدن از پائین باشید.
شکل 135-2: انجام ارتودنسی پائین و رفع کمبود فضا در پائین با کشیدنی، فک بالا معمولاً غیرکشیدنی انجام می‌شود.
شکل 136-2: اصلاح اکلوژن با ارتوگناتیک سِرجِری
انتهای درمان روابط مولری یک کاسپ کامل کلاسIII تمام می‌شود. در صفحه 168 مشاهده کردید که در زمان کشیدن پرمولرهای پایین باید از بالا هم بکشید اما این حالت استثناء هم دارد و همین بیماران کلاسII شدید است. این اکلوژن طبق توصیه آقای Roth در بیمار کلاسII شدید بعد از عمل قابل قبول است.
قبل از عمل باید کست بیمار در حالی که براکت دارد تهیه گردد و ارزیابی گردد. خودتان باید در حالتی که روابط مولری یک کاسپ کامل کلاسIII است روی هم قرار دهید.
سه حالت خطا شاید ببینید:
• نقاط پیش‌رس دندانی که باید براکت آن را انسیزال‌تر بچسبانید.
• اپن بایت خلفی: نشاندهنده صاف نشدن کرو اسپی است و اصول درمان دیپ بایت را باید پیاده نمایید.
• اورجت صفر: نشاندهنده تناسب نداشتن دندان‌های قدامی است. این تناسب به دو علت از بین می‌رود یا بخاطر آنالیز بولتون است یا از بین رفتن تورک انسیزورها. باید قدری انسیزورهای پایین را استریپ کنید بعد سیم‌های مخصوص که در ناحیه قدام 20درجه تورک دارند برای هر دو فک بگذارید. این سیم باعث پروترود بالا و رترود پایین می‌شود تا به اورجت مناسب برسید. البته قدامی‌های بالا را با سیم لیگاچور ضربدری بهم ببندید تا مانع ایجاد فاصله بین این دندان‌ها بشوید.