براکت‌های استاندارد اج‌وایز هیچ کدام از چهار مؤلفه براکت‌ها (Tip، Torque، In/Out، Offset) را ندارند. طی سال‌های اخیر In/Out را اضافه نمودند، ولی برای سه مورد دیگر می‌بایستی در آرچ‌وایر خم‌هایی در ناحیه تک تک براکت‌ها اعمال کنید تا دندان‌ها به زوایای مناسبی برسند. طبیعی است که در هر جلسه متناسب با مرحله درمان و نیاز بیمار بایستی تغییراتی در میزان این خم‌ها داد، لذا در جلسات ویزیت، وقت زیادی از شما گرفته می‌شود. در عین حال بهترین افراد نمی‌توانند خم‌های دقیق 10-5 درجه را در طول 5mm از آرچ‌وایر اعمال کنند لذا در انتهای درمان، سمت چپ و سمت راست بیمار صد در صد مثل هم نمی‌شود چه رسد به دو بیمار مختلف. به قول دکتر McLaughlin بهترین نتایج درمان با سیستم براکت‌های استاندارد اج‌وایز در دست کسانی بود که بهترین خم‌ها را در آرچ‌وایر می‌زدند در حالی که با براکت‌های امروزی (مانند MBT) بهترین نتایج درمان در دست کسانی استکه براکت‌ها را در بهترین محل ممکن بچسبانند و برای این منظور هم روش غیرمستقیم ابداع گردیده تا این گونه کارها در لابراتوار انجام شود و دندانپزشکان عمومی هم بتوانند خدمات عالی به بیماران خود بدهند.
در سیستم preadjusted تمام این مولفه‌ها برای تک تک براکت‌ها تعبیه شده که نه تنها در وقت صرفه‌جویی می‌شود بلکه درمان هم نتایج بهتری خواهد داشت.
در حال حاضر اکثر پزشکان قادر به مرتب کردن دندان‌ها، درون قوس آوردن کانین‌های خارج قوس و لترال‌های پالاتالی هستند. آن‌چه درمان دندانپزشکان را از یکدیگر متمایز می‌کند اتمام درمان است و آن‌هم شدیداً به نحوه چسباندن براکت ربط دارد تا این مولفه‌ها به بهترین وجه اثر خود را روی دندان بگذارند.