کنترل انکوریج در بُعد افقی ناحیه کانین‌ها-کنترل انکوریج در بُعد افقی ناحیه مولرها

در بُعد افقی ناحیه کانین شما Laceback را دارید. وقتی کانین در ابتدای درمان Tip صحیح ندارد، اولین آرچ وایر (0.012 سوپرالاستیک یا 0.016 حرارتی) یک انحنایی بر می‌دارد تا درون شیار براکت قرار بگیرد (شکل 13-3).

شکل 13-3: کانین راست بالا با تمایل دیستاله تاج؛ سیم باید خمی بردارد تا درون شیاربراکت قرار گیرد.

آرچ وایر بخاطر خاصیت فنری خود به مرور زمان صاف می‌شود، لذا دندان کانین بعد از مدتی به Tip خود می‌رسد (تاج کانین مزیاله و ریشه دیستاله می‌شود). حرکت مزیالی تاج بیشتر از حرکت دیستالی ریشه است (شکل 14-3)، لذا تاج پروترود و در قوس بزرگتری قرار می‌گیرد.

شکل 14-3: برای رسیدن به زاویه صحیح کانین‌ها تاج مزیاله و ریشه دیستاله می‌شود.

اگر درمان غیر کشیدنی است و شما تمایل به پروترود کردن قدامی‌ها دارید کار خیلی راحت خواهد بود چون با قراردادن آرچ وایر این اتفاق رخ می‌دهد.

اگر درمان کشیدنی است باید با سیم لیگاچور با ضخامت 0.010 یک Laceback بزنید (شکل 15-3).

شکل 15-3: ضربدری بستن سیم لیگاچور 010 از مولر تا کانین را Laceback می‌گوئیم و جهت جلوگیری از مزیاله شدن تاج کانین است.

Laceback می‌تواند از هوک 6 (مولر اول) یا دور تیوب 6 شروع شود تا به دندان کانین به صورت ضربدری برسد. هیچ فرقی در این دو حالت نیست. البته در ناحیه کانین حتماً دور براکت کانین باشد نه اینکه دور هوک کانین بگذارید.

با گذاشتن Laceback مرکز چرخش دندان از حوالی مرکز ریشه به روی براکت منتقل می‌شود و پس از قرار دادن سیم (سوپرالاستیک 0.012 یا 0.016 حرارتی) فقط میزان بسیار کمی از تاج مزیالی و مابقی آن تا انتهای ریشه دیستالی می‌شود. هر ماه Laceback (سیم لیگاچور 0.010) محکم می‌شود تا بعد از مدتی زاویه ریشه کانین اصلاح شود و به Tip صحیح برسد.

بعد از این زمان با سفت کردن Laceback کل دندان کانین دیستاله می‌شود. تقریباً در هر ماه بین نیم تا یک میلی‌متر به عقب می‌رود و جا باز می‌شود تا کرادینگ انسیزورها برطرف شود.

پس از برطرف شدن کرادینگ انسیزورها اگر باز هم Laceback محکم شود باعث جدا شدن کانین از لترال می‌گردد، لذا در این زمان Laceback را دیگر محکم نمی‌کنیم و باید سیم را ضخیم کنیم مگر در دو مورد: لترال‌های کوچک یا Peg Shape برای اصلاح سایز دندان (شکل 16-3) و لترال پالاتالی که به همراه Off بودن میدلاین است (شکل 17-3).

شکل 16-3: لترال‌ها با سایز کوچک

شکل 17-3: off بودن میدلاین به خاطر کرادینگ نا متقارن (لترال پالاتالی)

هر ماه اورینگ‌ها را خارج کنید و سیم 0.012 سوپرالاستیک را آزاد کنید و ببینید که دوباره حالت اولیه خود را (مانند قوس فکی) دارد یا نه. اگر نداشت فنریت وایر از بین رفته پس باید عوض شود. اگر هنوز خاصیت فنریت آرچ وایر از بین نرفته بود دوباره درون شیار براکت‌ها بگذارید و اورینگ بیاندازید.

بنابراین در کشیدنی‌ها Laceback می‌زنیم ولی در غیر کشیدنی‌ها نباید Laceback بزنیم. مگر اینکه دچار فضای بین دندانی باشد یا پشت کانین را استریپ کرده باشید که برای مصرف این فضاها باید Laceback بزنید.

در بیماران غیرکشیدنی Laceback و Bendback نمی‌زنیم تا با پروترود شدن قدامی‌ها، دندان‌ها مرتب بشوند و بعد از مرتب شدن سیم را ضخیم می‌کنیم.

کار اصلی Laceback مانع شدن کانین از پروترود شدن تا رسیدن به Tip صحیح به خاطر وجود آرچ‌وایر است و بعد از اینکه هرماه آن را محکم کردید شروع به دیستاله کردن کانین می‌کند. شاید در یکی دو ماه اول اصلاً کانین حرکت نکند چون ریشه در حال حرکت دیستاله و اصلاح Tip است.

در بیماران کشیدنی کار شما سفت کردن ماهانه Laceback است تا کانین به سمت عقب برود و دندان‌های انسیزور فضایی پیدا کنند تا مرتب بشوند.

بعد از مرتب شدن قدامی‌ها سیم را ضخیم می‌کنیم. سیم 0.016 حرارتی را خارج و دندان‌های قدامی را با سیم لیگاچور figure ∞ می‌کنیم و سیم 0.019x0.025 حرارتی را می‌گذاریم. اگر قدامی‌ها را با سیم لیگاچور نبندید احتمال ایجاد فضا بین دندان‌های قدامی وجود

دارد (شکل 18-3). ماه بعد مرحله Releveling را داریم.

شکل 18-3: اگر براکت دندان‌های قدامی را در زمان سیم 0.019x0.025 حرارتی figure ∞ نکنید احتمال بروز فضا بین دندانی وجود دارد.

کنترل انکوریج در بُعد افقی ناحیه مولرها

در مبحث طرح درمان صحبت کردیم که آیا بیمار کشیدنی است یا خیر و اگر کشیدنی است چه نوع انکوریجی را باید گرفت.

وقتی بیمار غیرکشیدنی است مولر در انتهای درمان معمولاً همان جایگاهی را دارد که در ابتدای درمان داشته ولی اگر بیمار کشیدنی باشد (کشیدن پرمولر) آن وقت باید تعیین کنیم که مولرها چقدر حق دارند جلو بیایند یا شاید اصلاً نباید جلو بیایند.