سیم‌های تورک‌دار
درمان بیماران کلاسII معمولاً با کشیدن پرمولرهای بالا همراه است. در ابتدای درمان به خاطر جبران‌های دندانی بیمار کلاسII، شاهد رترود بودن انسیزورهای بالا وپروترود بودن انسیزورهای پایین هستیم. در مرحله بستن فضای پرمولرهای بالا معمولاً تاج انسیزورهای بالا بیشتر از ریشه‌ها حرکت می‌کند، لذا رترود شدن انسیزورهای بالا بیشتر هم می‌شود.
وقتی به انتهای درمان می‌رسیم تورک انسیزورهای بالا و پایین نرمال نخواهد بود. انسیزورهای بالا رترود هستند (در قوس کوچتری قرار دارند) و انسیزورهای پایین پروترود هستند (در قوس بزرگتری قرار دارند) و بیمار با کمبود اورجت (صفر شدن آن) روبرو می‌شود.
در این مواقع از آرچ وایرهای 0.019x0.025 که 20 درجه تورک در ناحیه قدام دارد (شکل 63-3) استفاده می‌کنیم. حالت تورک در این آرچ وایرها به نحوی است که انسیزورهای بالا لبیالی و انسیزورهای پایین لینگوالی بشوند تا اورجت ساخته شود (شکل 64-3). البته figure∞ بالا و استریپ پایین هم لازم خواهد بود.
این سیم به نام سیم تورک‌دار معروف است. بعد از سیم آنتی کرو اسپی پایین از سیم تورک‌دار پایین جهت اصلاح پروتروژن انسیزورهای پایین استفاده می‌کنیم ولی مصرف کلی آن‌ها ربطی به درمان دیپ بایت ندارد و صرفاً در انتهای درمان برای اصلاح تورک انسیزورها و ساختن اورجت به کار می‌رود.
شکل 63-3 : ناحیه انسیزوری آرچ وایر دارای 20 درجه تورک است.
شکل 64-3 : تورک اضافه در ناحیه انسیزوری در قوس بالا و باعث پروترود شدن و در قوس پایین باعث رترود شدن انسیزورها می‌گردد.