مشابه فنرهای Eyelet دار هستند. مانند دو اورینگ که با فاصله قرار دارند می‌باشد (شکل 29-4). فواصل آن‌ها 9mm، 6mm و 12mm است. یک طرف را به هوک خلفی و طرف دیگر را به هوک قدامی می‌گذارید اما بخاطر الاستیک بودن نیروی بسیار بالایی دارند و خیلی هم سریع نیرو آن‌ها از بین می‌رود. به همین دلیل کارایی خوبی ندارند و استقبالی از آن نشد (شکل 30-4).
شکل 29-4: ماژول K
شکل 30-4: بستن فضا در فک بالا با فنر آیلت‌دار و در فک پایین با ماژول K
بجای Active Tieback می‌توانید از یک قطعه فنر Eyelet دار استفاده نمایید (شکل 31-4). این فنرها در دو طرف یک حلقه دارند و در طول‌های 6mm و 9mm و 12mm ارائه می‌شوند. یک حلقه آن را به هوک خلفی و حلقه دیگر را به هوک قدامی می‌اندازید (شکل 32-4). این فنرها را می‌توانید تا دو و نیم برابر طول آن‌ها بکشید. بخاطر کشیده شدن، نیرویی روی سگمنت قدام و خلف اعمال می‌کنند و باعث بسته شدن فضا می‌شوند. این فنرها به مراتب بهتر از Active Tieback با اورینگ است (شکل 33-4). چون نیرو آن ثابت است و در طول ماه نیرو آن کم نمی‌شود و نیاز به عوض کردن در هر ماه ندارند.
استفاده از اورینگ و سیم لیگاچور یا استفاده از فنر آیلت‌دار منجر به بستن فضا به صورت متقابل می‌شود. از آنجایی که نیروی ملایم و ممتد بسیار عالی است، لذا به استفاده از فنرهای آیلت‌دار توصیه می‌شود.
اگر از مینی اسکرو استفاده می‌کنید حتماً برای بستن فضا از فنرهای Eyelet دار استفاده نمایید چون نیروی ملایم و ممتد دارند. Eyelet یک سر آن‌ها بزرگتر است که دور مینی اسکرو می‌گذارید (شکل 34-4).
شکل 31-4: فنر Eyelet دار برای بستن فضا
شکل 32-4: فنر Eyelet دار برای بستن فضا
شکل 33-4 :Active Tieback در فک پایین و فنر بسته در فک بالا
شکل 34-4: فنر Eyelet دار مخصوص مینی اسکرو
یادآوری مجدد: در چه زمان‌هایی از مینی اسکرو استفاده می‌کنیم؟
1. باید برای بیماران نیم کاسپ کلاسII که از هر دو فک پرمولر کشیده می‌شود، مینی اسکرو بگذارید. هدف درمان رسیدن به اکلوژن کلاسI است (شکل 35-4).
شکل 35-4: نیم کاسپ کلاسII
شکل 36-4: یک کاسپ کامل کلاسII