آخرین مرحله ارتودنسی ثابت مرحله استقرار دندان‌ها می‌باشد و سه هدف دارد:
1. تثبیت عرض بین کانینی
2. محکم شدن دندان‌ها و تنگ شدن PDL
3. رسیدن به حداکثر تماس بین دندانی
احتمال زیاد شدن عرض بین کانین در حین درمان وجود دارد که یکی از علل بروز برگشت ناهنجاری است، بنابراین همیشه عرض بین کانینی را ثابت نگه دارید. حتی اگر عرض بین کانین ثابت بماند باز احتمال بروز ریلاپس وجود دارد. در حین درمان همیشه احتمال افزایش یا کاهش عرض بین کانینی وجود دارد بنابراین در این مرحله سعی می‌شود تا عرض بین کانین به ابتدای درمان برسد.
نکته: عرض بین کانینی در سیستم‌های Self Ligating کمی زیاد می‌شود و تقریباً ثبات هم دارد.
بعد از سیم استیل چون PDL گشاد است، لذا دندان‌ها کمی لق هستند. اگر براکت‌ها سریع خارج بشوند احتمال نامرتب شدن سریع دندان‌ها وجود دارد بنابراین در مرحله استقرار، دندان‌ها کمی محکم‌تر می‌شوند.
یک ماه بعد از سیم 0.019x0.025 حرارتی Reveling را داریم. اگر تماس بین دندان‌ها وجود نداشت حتماً براکت‌ها در بعُد عمودی اشتباه قرار دارند که مارجینال ریج‌ها همتراز نیستند. بایستی براکت‌ها جابجا بشوند تا تماس برقرار شود. در مرحله استقرار دندان‌ها، بایستی این تماس به حداکثر برسد.
روش کار در مرحله استقرار دندان‌ها
بعد از خارج نمودن سیم استیل باید تمام براکت‌ها را با سیم لیگاچور ضربدری ببندید تا بین دندان‌ها فضا رخ ندهد. یک سیم بسیار نازک مانند 0.012 سوپرالاستیک سرتاسری در فک پایین قرار می‌دهید و در فک بالا فقط از کانین تا کانین می‌گذارید. با هوک کوبایاشی براکت‌های 3و4و5 را هوک‌دار می‌کنید. اگر خود براکت هوک دارد که نیازی نیست.
سیم 0.012 سوپرالاستیک بسیار انعطاف پذیر است و نیروی آن کمتر از نیروی عضلات دور حفره دهان است بنابراین استفاده از آن دو خاصیت دارد:
1. لقی دندان‌ها به حداقل می‌رسد.
2. اگر عرض بین کانینی تغییر کرده باشد بخاطر نیرو بیشتر عضلات دور حفره دهان مجدداً به حالت اولیه برمی‌گردد.
سیم بالا را از کانین تا کانین می‌گذارند و سگمنت خلف سیم ندارد تا بتواند اکسترود شود و به دندان‌های پایین برسد. تمایلی به اکسترود دندان‌های خلفی پایین نیست چون در حین درمان کرو اسپی پایین صاف شده و با اینکار کرو اسپی پایین بهم می‌ریزد، پس سیم پایین را سرتاسر و بالا را فقط کانین تا کانین بگذارید.
اگر براکت‌ها هوک ندارند می‌توانید با سیم کوبایاشی هوک درست کنید.
حالا از هوک براکت‌های بالا و پایین لاتکس بین دو فک می‌اندازید. همیشه سعی کنید تعداد دندان‌های پایین بیشتر از بالا باشد مثلاً دو دندان پایین در مقابل یک دندان بالا (لاتکس 16/3 مدیوم) یا سه دندان پایین در مقابل دو دندان بالا (لاتکس 16/5 مدیوم). می‌توانید لاتکس را از 5 و 6 پایین به 5 بالا بگذارید یا 5 و 6 و 7 پایین به 5 و 6 بالا بیندازید (شکل 64-4).
طی ماه آینده دندان‌های خلفی بالا بیشتر از پایین اکسترود می‌شوند و به حداکثر تماس بین دندانی می‌رسند. اگر دندان‌ها حتی در حداکثر تماس هم بودند باز سیم 0.012 سوپرالاستیک را بگذارید و یک ماه بماند تا لقی دندان‌ها از بین برود.
شکل 64-4: قراردادن لاتکس بین دو فک جهت رسیدن به حداکثر تماس بین دندان های بالا و پایین